3. Festiwal Filmowy Wajda na Nowo rozpoczyna się 17 sierpnia. O godzinie 19.00 Suwalski Ośrodek Kultury zaprasza na uroczyste otwarcie „Jak kochasz to kręć – w hołdzie Edwardowi Kłosińskiemu”. W naszym konkursie możecie wygrać bilety na to wydarzenie.
Bieżąca edycja Festiwalu Filmowego „Wajda na Nowo” jest poświęcona wyjątkowej postaci związanej z Andrzejem Wajdą, jego przyjacielowi i bliskiemu współpracownikowi, legendarnemu operatorowi – EDWARDOWI KŁOSIŃSKIEMU. W styczniu roku obchodzilibyśmy jego 80-tą rocznicę urodzin.
- Szczegółowy program Festiwalu
- 17.08.2023, godzina 19.00
- Sala im. A. Wajdy, ul. Jana Pawła II 5
Edward Kłosiński – operator. Absolwent wydziału operatorskiego PWSTiF w Łodzi (1967), autor zdjęć do filmów m. in. Andrzeja Wajdy („Ziemia obiecana”, „Człowiek z marmuru”, „Bez znieczulenia”, „Panny z Wilka”, „Człowiek z żelaza”, „Kronika wypadków miłosnych”), Krzysztofa Zanussiego („Iluminacja”, „Barwy Ochronne”), Feliksa Falka („Wodzirej”). W ostatnich latach życia był reżyserem świateł do spektakli Andrzeja Wajdy, Magdy Umer, Andrzeja Domalika, Krystyny Jandy, a także spektakli Teatru Telewizji, m.in. do „Nocy Listopadowej” w reż. Andrzeja Wajdy. Karierę operatorską rozpoczął jako fotosista i asystent operatora. Później był operatorem filmów oświatowych, operatorem kamery i II operatorem filmów krótkometrażowych. Współpracował z wytwórniami „Czołówka” i „Se-ma-for”. Od 1968 przez rok pracował na swojej macierzystej uczelni jako asystent Kurta Webera.
KRĘĆ! JAK KOCHASZ TO KRĘĆ!
W niespełna 50 minutowym dokumencie wyreżyserowanym przez Andrzeja Wajdę poznajemy wybitnego operatora Edwarda Kłosińskiego, wieloletniego współpracownika reżysera rodem z Suwałk. Widzimy go oczami Krystyny Jandy, aktorki i żony filmowca, Kurta Webera, operatora filmowego i reżysera, a także jego pierwszego nauczyciela i przyjaciela. Opowieść o Kłosińskim wzbogacają materiały z planów filmowych z jego udziałem, fragmenty wielu ważniejszych produkcji, do których był autorem zdjęć oraz jego archiwalne wypowiedzi. Z przedstawionego portretu filmowego wyłania się obraz człowieka niezwykłego, wybitnego profesjonalisty i artysty. W narracji bohaterów filmu poznajemy jego poglądy na sztukę, stosunek do pracy, do twórczości i do ludzi. W ciągu 38 lat pracy operatorskiej Kłosiński pracował na planie z najsłynniejszymi reżyserami, obok Andrzeja Wajdy, między innymi z Krzysztofem Zanussim, Feliksem Falkiem, Piotrem Szulkinem. Jest autorem zdjęć do takich filmów i seriali telewizyjnych jak „Barwy ochronne”, „Wodzirej”, „Człowiek z marmuru”, „Człowiek z żelaza”, „Polskie drogi”, „Ziemia obiecana”, Z biegiem lat, z biegiem dni”, „Modrzejewska”. W ostatnich latach życia był reżyserem świateł do spektakli Andrzeja Wajdy, Magdy Umer, Andrzeja Domalika, Krystyny Jandy, a także spektakli Teatru Telewizji, m.in. do „Nocy Listopadowej” w reż. Andrzeja Wajdy.
Edward Kłosiński, absolwent łódzkiej „Filmówki”, jeden ze współtwórców nurtu kina moralnego niepokoju jest laureatem polskich i zagranicznych festiwali filmowych, m.in. w Madrycie, Monte Carlo, Monachium, Panamie, współzałożycielem Teatru Polonia. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz pośmiertnie Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”. Zmarł 5 stycznia 2008 r.
Autorem scenariusza do filmu „Kręć! Jak kochasz to kręć!” jest Rafał Marszałek. Swoją premierę film miał w 2010 roku w Polsce. Dokument zdobył Nagrodę Specjalną Dyrektora Artystycznego Festiwalu Form Dokumentalnych „Nurt” w Kielcach za prawdziwą artystyczną lojalność wobec swoich najbliższych współpracowników i za budujący przykład zrozumienia zespołowej sztuki filmowej.
TATARAK
Film o uczuciach, emocjach, niewyobrażalnej traumie i tajemnicy, której ujawnienie zmienia życie bohaterów. Andrzej Wajda sięga po prozę Jarosława Iwaszkiewicza i Sandora Maraiego oraz osobiste wspomnienia Krystyny Jandy, kreującej rolę Marty oraz samej siebie. Reżyser podejmuje trudny temat śmierci, bólu i przemijania. Bohaterką kameralnego obrazu jest dojrzała kobieta, żona prowincjonalnego lekarza, która straciła synów w Powstaniu Warszawskim. Szansę na ukojenie i ucieczkę od cierpienia, wspomnień i …nudy odnajduje w relacji z dwudziestoletnim Bogusiem. Między dwojgiem rodzi się specyficzna więź. Przyjaźń? Matczyna miłość? Intymność? Ich spotkania na brzegu rzeki porośniętej tatarakiem są naznaczone wzajemną fascynacją. Bo oto kobieta dojrzała, dotkliwie zraniona, szuka w tej relacji sił, by żyć i on dopiero wkraczający w dojrzałość, młody, pełny sił witalnych. Z obojga zakpi zły los i potraktuje okrutnie, jego pozbawi życia, a ją nadziei.
