Piątkowa (01.04) informacja o przyimku „dla” wpisanym na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, była oczywiście żartem primaaprilisowym:
Dla nas to niemały szok, ale kojarzony z naszym regionem przyimek „dla” został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Słowo to wykorzystywane jest tu nietypowo, w charakterystyczny sposób podkreślając podmiot znajdujący się w zdaniu. Specyficzna konstrukcja językowa od wielu lat kojarzy się mieszkańcom innych części Polski właśnie z naszym regionem. Użycie „dla” nadaje zdaniu wyjątkowej dynamiki, która natychmiastowo sugeruje adresatowi wypowiedzi, skąd pochodzi jej autor.
By trafić na listę, „dla” musiało spełnić szereg kryteriów merytorycznych. Komitet uznał, że reprezentuje ono wyjątkową powszechną wartość oraz spełnia dwa spośród określonych przez UNESCO kryteriów kulturowych – reprezentuje arcydzieło ludzkiego geniuszu twórczego oraz przedstawia unikatowe świadectwo tradycji kulturowej.
Lista światowego dziedzictwa prowadzona jest przez organizację wyspecjalizowaną ONZ – UNESCO. Została ona ustanowiona na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1972, która weszła w życie z dniem 17 grudnia 1975. Do stycznia 2017 Konwencję przyjęły lub ratyfikowały 194 państwa. Realizacją postanowień Konwencji, w tym prowadzeniem listy, zajmuje się Komitet Światowego Dziedzictwa. Obecnie na liście znajduje się 1154 obiektów ze 167 krajów, w tym 17 z Polski – m.in. Stare Miasto w Warszawie, Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni oraz Zamek w Malborku.
Źródło: Wrota Podlasia
