Suwalscy radni podjęli decyzję o ustanowieniu w mieście roku 2022 Rokiem Marii Konopnickiej.
W maju 2O22 roku przypada 180. rocznica urodzin Marii Konopnickiej — jednej z najwybitniejszych pisarek w historii literatury polskiej, poetki, tłumaczki i publicystki urodzonej w Suwałkach. W związku z tym Anna Ruszewska z klubu "Łączą nas Suwałki" skierowała do prezydenta miasta interpelację w sprawie ustanowienia Marii Konopnickiej patronką przyszłego roku w Suwałkach. Jak argumentowała radna, ustanowienie 2O22 roku Rokiem Marii Konopnickiej — twórczyni Roty — wiersza patriotycznego, który był protestem przeciw polityce germanizacji w zaborze pruskim i odegrał znaczącą rolę w dziejach Polaków, będzie świadectwem uznania jej literackiego dorobku oraz wkładu w działalność patriotyczną.
W środę (24.11) podczas obrady Rady Mista radni postanowili poprzeć pomysł i ustanowić przyszły rok w naszym mieście Rokiem Marii Konopnickiej.
Maria Stanisława Konopnicka z Wasiłowskich urodziła się 23 maja 1842 roku w Suwałkach, w rodzinie Józefa, obrońcy Prokuratorii i patrona Trybunału Cywilnego Guberni Augustowskiej oraz Scholastyki z Turskich. Wraz z pięciorgiem rodzeństwa: Wandą Zenobią, Janem, Laurą Celiną, Zofią i Jadwigą Julią spędziła w mieście nad Czarną Hańczą pierwszych siedem lat życia. Rodzina Wasiłowskich dzierżawiła mieszkanie w kamienicy Zapiórkiewiczów przy ówczesnej ulicy Petersburskiej 200 (obecnie ul. T. Kościuszki 31 — Muzeum im. Marii Konopnickiej). We wrześniu 1849 roku Wasiłowscy opuścili Suwałki i wyjechali do Kalisza.
Maria Konopnicka zadebiutowała jako poetka publikując w tygodniku „Kaliszanin" wiersz „Zimowy poranek" w 1870 roku, używając pseudonimu "Marko", ale jej właściwym startem poetyckim był cykl "W górach" z 1876 roku — przychylnie zrecenzowany przez Henryka Sienkiewicza. W 1881 roku wydała pierwszy tomik poezji.
Zasłynęła prozą nowelistyczną i utworami dla dzieci oraz zajmowała się krytyką literacką m.in. na łamach Kuriera Warszawskiego. Była najwybitniejszą reprezentantką nurtu ludowej stylizacji pieśniowej, stosując język poetycki zaczerpnięty z historycznych i baśniowych motywów, inspirowany pięknem przyrody ojczystej. Tworzyła liryki i pieśni o tematyce patriotycznej i społecznej oraz obrazki poetyckie. Dokonała przełomu w polskiej literaturze dla dzieci, podnosząc tę dziedzinę pisarstwa na wyżyny artyzmu. Szczególną sławę przyniosła jej twórczość patriotyczna, a zwłaszcza pieśń „Rota”, opublikowana w 1908 roku w czasopiśmie „Przodownica" i po raz pierwszy odśpiewana publicznie do muzyki Feliksa Nowowiejskiego 15 lipca 1910, w trakcie uroczystego odsłonięcia Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie.
Zmarła 8 października 1910 roku we Lwowie i spoczęła na Cmentarzu Łyczakowskim. W pogrzebie, który był wielką manifestacją patriotyczną uczestniczyło około 50 tys. osób.
