Szafirki niezawodną ozdobą wiosennego ogrodu

Szafirki niezawodną ozdobą wiosennego ogrodu

 

Szafirki to dekoracyjne rośliny cebulowe, które mogą stać się prawdziwą ozdobą naszego wiosennego ogrodu – pierwsze kwiaty pojawiają się już w kwietniu. Szafirki nie są wymagające pod względem uprawy, dlatego na ich posadzenie mogą pozwolić sobie nawet osoby, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z ogrodnictwem. Co warto wiedzieć na temat szafirków?

 

Szafirki – podstawowe informacje

Szafirki to niewysokie rośliny cebulowe, które są zaliczane do rodziny szparagowatych. Oznacza to, że ich bliskimi krewnymi są cebulice, szparagi, hiacynty, śniedki, stawonóżki czy funkie. W naturalnym środowisku występują one w Azji, Afryce i Europie. Rośliny te w sprzyjających im warunkach osiągają do 20 centymetrów wysokości. Ich częścią podziemną jest owalna cebula pokryta brązową łuską. Roślina wytwarza mięsiste, równowąskie liście odziomkowe. Szafirki uprawiane są dla kwiatów w postaci drobnych dzwoneczków zebranych w groniaste kwiatostany. Kwiaty zazwyczaj mają barwę intensywnie niebieską, jednak w sprzedaży dostępne są także szafirki białe, różowe czy jasnoniebieskie. Wydzielają one bardzo przyjemny zapach. Okres kwitnienia rozpoczyna się w kwietniu i może trwać do maja lub dłużej. Ogrodnicy często sadzą szafirki na rabatach kwiatowych, obwódkach rabat, w ogródkach skalnych, a także w skrzynkach balkonowych i donicach. Efektowne kwiaty są wykorzystywane przez florystów do tworzenia bukietów.

 

Uprawa szafirków w polskim ogrodzie

Szafirki to rośliny, które mają wiele zalet. Są one odporne na mróz, dlatego mogą bez problemu przetrwać zimę w polskim ogrodzie. Dodatkowo nie mają wielkich wymagań jeżeli chodzi o uprawę.

 

Dla szafirków warto jest zarezerwować podłoże przepuszczalne, o pH lekko zasadowym lub obojętnym, próchnicze, umiarkowanie wilgotne. Rośliny te będą obficie kwitły na stanowiskach słonecznych, jednak poradzą sobie także w miejscach częściowo zacienionych. Pamiętajmy jedynie o tym, żeby nie sadzić ich w całkowitym cieniu.

 

Jeżeli podłoże w naszym ogrodzie jest słabej jakości, przed posadzeniem cebul szafirków możemy wzbogacić je kompostem.

 

Cebule szafirków sadzi się wczesną jesienią (powinny mieć wystarczająco dużo czasu, żeby się ukorzenić) na głębokości od 5 do 8 centymetrów (nie sadźmy ich zbyt głęboko, gdyż nie będą w stanie wypuścić pędów i zakwitnąć). Gdy kwiaty i liście przekwitną (zazwyczaj ma to miejsce w czerwcu lub lipcu) wykopujemy cebule i przechowujemy je do jesieni w suchym miejscu.

 

Szafirki mają tendencję do intensywnego rozrastania się, dlatego musimy pamiętać, żeby nie sadzić ich cebul zbyt blisko siebie. Cebule warto jest rozsadzać raz na 3-4 lata. W przypadku sadzenia szafirków z nasion musimy liczyć się z tym, że pierwsze kwiaty pojawią się dopiero 4 lata po wysiewie.

 

Jakich zabiegów pielęgnacyjnych potrzebują szafirki?

W przypadku szafirków bardzo istotnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest podlewanie. Powinno odbywać się regularnie. Jednocześnie nie przesadzajmy z ilością wody. Szafirki warto jest nawozić specjalnym nawozem do roślin kwitnących. Konieczne podczas uprawy tych roślin jest odchwaszczanie i usuwanie zaschniętych kwiatów.

 

Wybieramy pełnowartościowe cebule szafirków

Po cebule szafirków powinniśmy wybrać się do dobrze zaopatrzonego sklepu ogrodniczego. Wybierajmy cebule duże, jędrne i zdrowe, najlepiej z oferty polskich, renomowanych producentów. Przed zakupem warto jest przeczytać etykietę cebul, sprawdzić czy posiadają one aktualny termin przydatności. Pamiętajmy, że opakowanie nie może być uszkodzone ani wyblakłe.

 

Szafirek armeński

Materiał zewnętrzny

Foto: yayimages

Dodaj komentarz