Nieograniczony obowiązek podatkowy sprawia, że dochody osiągane za granicą są opodatkowane zarówno w kraju, w którym powstały, jak i w Polsce. Oznacza to, że podatnik musi wykazać, ile zarobił za granicą i rozliczyć się z urzędem skarbowym, nawet gdy ma prawo do zwolnienia z podatku w swoim kraju. Takie przepisy obowiązują na terenie całej Unii Europejskiej, ale nie tylko, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązuje także pomiędzy Polską a Stanami Zjednoczonymi. Dowiedz się więcej o prawidłowym rozliczeniu dochodów uzyskiwanych za granicą i sprawdź, jak wykazać je podczas składania rocznej deklaracji podatkowej.
- Podatek dochodowy z rozliczenia przychodów z pracy za granicą
- Co wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania?
- Kiedy nie trzeba wykazywać dochodów z zagranicy?
- Rozliczenie dochodów z zagranicy z załącznikiem PIT/ZG
Jeśli jesteś polskim rezydentem podatkowym, masz obowiązek rozliczenia wszystkich dochodów w Polsce, bez względu na to, w jakim kraju je uzyskałeś. Taki stan rzeczy wiąże się z tzw. nieograniczonym obowiązkiem podatkowym. Jednocześnie nie musisz płacić podatku dochodowego podwójnie, gdyż rozliczenie dochodów nie oznacza ich podwójnego oskładkowania. Dowiedz się, na czym polega nieograniczony obowiązek podatkowy, jak rozliczyć PIT z dochodów za granicą i kiedy nie trzeba tego robić.
Podatek dochodowy z rozliczenia przychodów z pracy za granicą
Jeśli jesteś polskim rezydentem podatkowym i uzyskujesz dochody z pracy za granicą, są one opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w kraju, w którym zostały osiągnięte. Jednak umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują wyjątki od tej zasady. Dzięki temu wysokość wynagrodzenia nie ulega bezpodstawnemu obniżeniu z powodu wykonywania pracy przez rezydenta. Podatek zapłacony w jednym kraju pozwala nie płacić go w drugim państwie. Rozliczenie podatków zapłaconych w Polsce i za granicą następuje w rocznej deklaracji podatkowej metodą wyłączenia z progresją lub metodą proporcjonalnego odliczenia w zależności od tego, jaka umowa została zawarta pomiędzy Polską a krajem, w którym wykonywano pracę.
Co wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania?
Dochody opodatkowane za granicą i w Polsce nie są objęte podwójnymi daninami, jeśli rezydent podatkowy spełni określone w ustawie warunki i prawidłowo rozliczy się z fiskusem. Metoda proporcjonalnego odliczenia lub wyłączenia z progresją sprawia, że podatnik może rozliczyć w Polsce zarówno dochody z pracy w kraju przez część roku, jak i z kilku kolejnych miesięcy spędzonych za granicą. Dzięki temu podatnik może w jednym kraju rozliczyć dochód uzyskany w dwóch różnych krajach, co pozwala mu na większą swobodę w poszukiwaniu pracy na terenie UE i ograniczenie formalności związanych z rozliczeniem. Takie rozwiązanie doceniają przede wszystkim podatnicy na skali podatkowej, którzy pracują na zleceniach w różnych państwach i często zmieniają kraj, w którym wykonują swoje obowiązki.
Kiedy nie trzeba wykazywać dochodów z zagranicy?
W określonych sytuacjach wynagrodzenie za pracę wykonaną za granicą może podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Warunkiem jest jednoczesne spełnienie trzech przesłanek: ograniczony czas pobytu w drugim kraju (zwykle maksymalnie 183 dni w roku kalendarzowym lub w ciągu 12 miesięcy od przyjazdu), opłacanie wynagrodzenia przez pracodawcę niemającego siedziby w tym kraju oraz brak obciążenia wynagrodzeniem zakładu lub stałej placówki pracodawcy w tym państwie.
Jeśli choć jeden z tych warunków nie zostanie spełniony, wynagrodzenie może podlegać opodatkowaniu w obu krajach. Aby uniknąć podwójnego opodatkowania, stosuje się jedną z dwóch metod: wyłączenie z progresją lub proporcjonalne odliczenie. Wybór metody zależy od postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeśli Polska zawarła ją z danym krajem, lub od przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku braku takiej umowy.
Rozliczenie dochodów z zagranicy z załącznikiem PIT/ZG
Aby prawidłowo wyliczyć limit podatku zapłaconego i wykazania wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie dla zarobków uzyskiwanych za granicą, podatnik musi złożyć w Polsce dwa formularze: PIT-36 wraz z załącznikiem PIT/ZG. Należy złożyć go, jeśli dochody osiągnięte za granicą są zwolnione z opodatkowania w Polsce na mocy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, ale jednocześnie podatnik uzyskał inne dochody, które podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej w Polsce. Ponadto takie rozwiązanie można zastosować dla wspólnych rozliczeń wraz z małżonkiem. W wygenerowaniu prawidłowego wydruku pomoże Ci darmowy program do rozliczania PIT.
Co ważne, PIT/ZG należy wypełnić oddzielnie dla każdego kraju, w którym uzyskano dochody. Tak więc podatnik, który pracował w Polsce, a następnie w Niemczech i Holandii musi złożyć deklarację PIT-36 wraz z dwoma załącznikami PIT/ZG. Jest to kluczowe w szczególności, gdy dwa kraje stosują odmienne metody dotyczące unikania podwójnego opodatkowania. Rozliczenie ich na jednej deklaracji jest błędem i powoduje konieczność złożenia korekty w terminie określonym w ustawie.
Materiał zewnętrzny