W Wielką Sobotę w kościele katolickim wierni tłumnie pojawiają się w świątyniach, aby poświęcić pokarmy.
Święta Wielkanocne, przejmując wiele z dawnych wierzeń i zwyczajów, nazywane bywają świętami wiosennymi. Zmieniło się jednak ich znaczenie. Wielkanoc tradycjom świąt wiosennych nadała nowy, ascetyczny i duchowy wymiar, przejmując część obrzędów ze świąt zmarłych, wplatając w nie wątki chrześcijańskie i wzbogacając nowymi zwyczajami, kształtowanymi przez kolejne wieki. Z obchodami świąt wielkanocnych związanych jest wiele zwyczajów ludowych takich jak malowanie pisanek, śmigus-dyngus, palma wielkanocna, czy święconka.
Wielka Sobota to dzień oczekiwania na przyjście Jezusa Chrystusa. Wierni modlą się przy Grobach Pańskich i mogą skorzystać z Sakramentu Pokuty. Podobnie jak w Wielki Piątek nie odprawia się dziś mszy świętej. To też jedyny dzień w roku, w którym nie jest udzielany Sakrament Eucharystii. W Kościele rzymskokatolickim tradycyjnie w tym dniu błogosławi się pokarmy na wielkanocny stół. Do koszyczka wkładamy najczęściej chleb, sól, jajko, ale pojawia się w nim również wędlina, baranek czy chrzan. Poświęcony w Kościele pokarm ma zapewnić wiernym rok w zdrowiu, obfitości i dostatku.
