Kredyt konsumencki to jeden z popularnych produktów oferowanych przez banki. Zasady jego funkcjonowania są regulowane przez prawo. Jednym z ustalonych kryteriów jest wartość zobowiązania. Jaka jest maksymalna kwota kredytu konsumenckiego? Czym jeszcze charakteryzuje się ten produkt finansowy? Wyjaśniamy.
Kredyt konsumencki – co to jest?
Zacznijmy od wyjaśnienia, na czym polega kredyt konsumencki. Nie ma tu miejsca na domysły, ponieważ istnieje dokładna definicja prawna tego zagadnienia (zawarta w Ustawie z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim). Mówi ona przede wszystkim o tym, że kredyt konsumencki może być udzielony jedynie konsumentowi (a więc osobie fizycznej, bez związku z wykonywaną przez nią działalnością gospodarczą czy zawodową). Pod pojęciem „kredyt konsumencki” może się zatem kryć wiele produktów finansowych, w tym na przykład kredyt konsumpcyjny, kredyt gotówkowy, czy kredyt celowy.
Maksymalna kwota kredytu konsumenckiego
Znaczenie ma również kwota udzielanego finansowania. Przepisy mówią, że kredyt konsumencki może opiewać maksymalnie na 255 550 zł (albo równowartość tej kwoty w obcej walucie). Ten limit nie obowiązuje tylko w przypadku kredytów przeznaczonych na remont domu lub lokalu mieszkalnego, które nie są zabezpieczone hipoteką.
Czy kredyt hipoteczny jest kredytem konsumenckim?
Klienci banków czasami zastanawiają się, czy kredyt hipoteczny jest kredytem konsumenckim. Wspomniana wyżej Ustawa o kredycie konsumenckim oraz Ustawa o kredycie hipotecznym rozwiewają te wątpliwości – kredyt hipoteczny nie jest zaliczany do kredytów konsumenckich, chociaż w przeszłości tak było. Niektóre przepisy dotyczące kredytów konsumenckich i kredytów hipotecznych się pokrywają, dlatego mają one pewne cechy wspólne, a zasady ich udzielania są podobne.
Kredyt konsumencki – przykłady
Pojęcie „kredyt konsumencki” obejmuje szereg różnego rodzaju umów. Przepisy dotyczące kredytu konsumenckiego stosuje się m.in. wobec:
- umów pożyczki,
- umów kredytu bankowego,
- kredytu kupieckiego,
- umów o kredyt, w których kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby trzeciej, a konsument zobowiązuje się do zwrotu kredytodawcy spełnionego świadczenia,
- umów o kredyt odnawialny.
Należy jednak pamiętać, że nie zawsze spełniają one warunki kredytu konsumenckiego. Przykładem są umowy, których wartość przekracza maksymalną kwotę kredytu konsumenckiego, czyli 255 550 zł.
Nie tylko kwota kredytu – kiedy jeszcze nie możemy mówić o kredycie konsumenckim?
Ustawy o kredycie konsumenckim nie stosuje się nie tylko wobec umów, które opiewają na kwotę wyższą niż 255 550 zł. W akcie prawnym uwzględniono też pewne szczególne wyjątki. Należą do nich:
- kredyty 0%, a więc umowy, w których konsument nie musi płacić oprocentowania oraz innych kosztów związanych z udzieleniem i spłatą kredytu;
- umowy leasingu, w których własność przedmiotu umowy nie zostaje przeniesiona na konsumenta,
- umowy związane ze świadczeniem usług maklerskich zawierane z zagranicznymi firmami inwestycyjnymi i firmami inwestycyjnymi,
- umowy kredytu będące wynikiem ugody sądowej i postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich,
- umowy o kredyt, który udzielany jest pracownikom w ramach działalności dodatkowej, a pracownik nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub płaci RRSO niższe niż stosowane na rynku,
- umowy dotyczące odwróconego kredytu hipotecznego.
W związku z tym wymienione umowy nie są w świetle prawa umowami o kredyt konsumencki.
Umowa o kredyt konsumencki – obowiązki kredytodawcy
Z Ustawy o kredycie konsumenckim jasno wynikają pewne obowiązki kredytodawcy. Wskazuje ona m.in. na formalności, jakich należy przestrzegać przy udzielaniu tego rodzaju kredytu. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy musi przestrzegać m.in. obowiązku informacyjnego. Oznacza to, że potencjalny kredytobiorca musi przed zaciągnięciem zobowiązania otrzymać wszystkie szczegółowe informacje dotyczące:
- rodzaju kredytu i jego całkowitej kwoty,
- okresu spłaty,
- oprocentowania kredytu,
- prowizji za udzielenie kredytu,
- RRSO (rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania, która informuje o faktycznych kosztach zobowiązania).
Informacje na temat kosztów kredytu konsumenckiego wraz z przykładem reprezentatywnym należy także podawać we wszystkich reklamach kredytów konsumenckich. Ustawa określa ponadto zasady konstruowania umów o kredyt konsumencki i wylicza wszystkie niezbędne w nich elementy. Niewypełnienie obowiązków określonych w ustawie przez kredytodawcę może skutkować nawet unieważnieniem całej umowy i zastosowaniem sankcji kredytu darmowego. Tym samym ustawa o kredytach konsumenckich chroni prawa kredytobiorców.
Nota prawna: Niniejsza treść nie stanowi oferty w rozumieniu art. 66 Kodeksu Cywilnego i ma charakter wyłącznie informacyjny.
Artykuł sponsorowany
