Lasy Północnej Suwalszczyzny wzbogaciły się o nowy gatunek drzewa, który wrócił po wielu latach nieobecności. Mowa o cisie pospolitym, którego 1800 młodych drzewek posadziło Nadleśnictwo Suwałki.
Sadzenie cisa jest częścią realizowanego od 2006 roku w Lasach Państwowych „Programu ochrony i restytucji cisa pospolitego w Polsce”, którego celem jest m.in. zwiększenie populacji tego gatunku w ekosystemach leśnych. Kilkuletnie sadzonki, które trafiły do Nadleśnictwa Suwałki pochodzą od cisów rosnących w Rezerwacie Cisów Staropolskich im. Leona Wyczółkowskiego. Działania te zmierzają do ponownego wprowadzenia gatunku na obszar, na którym został wytępiony lub wyginął.
Cis pospolity jest gatunkiem drzewa, którego drewno poprzez swoje wyjątkowe właściwości takie jak wytrzymałość, sprężystość, twardość, zniknęło z lasów prawie całkowicie. Jako doskonały surowiec służył do produkcji broni (łuki, kusze) oraz w budownictwie. To właśnie nieustannie rosnący popyt na drewno cisowe przyczynił się do ostatecznego przetrzebienia populacji tego wyjątkowo wolno rosnącego i trudno odnawiającego się gatunku. Warto też pamiętać, że cis jest rośliną trującą. We wszystkich częściach rośliny, oprócz osnówki, znajdują się duże ilości trujących związków, a 50 gramów igliwia może zabić dorosłego człowieka.
W historii Suwalszczyzny można odnaleźć ślady cisa w nazewnictwie. Przykładem jest Góra Cisowa leżąca na terenie wsi Gulbieniszki, której nazwa pochodzi prawdopodobnie od rosnącego niegdyś na szczycie góry potężnego cisa. Cis to gatunek wrażliwy na mrozy i susze, co sprawia, że jego hodowla jest utrudniona. Dlatego zostały podjęte kompleksowe działania w ramach „Programu ochrony i restytucji cisa pospolitego (Taxus baccata L.) w Polsce” mające na celu zwiększenie liczebności populacji tego gatunku.
